Δεν μιλάμε για το 1955 και τον Καζαντζάκη μιλάμε για το 2017 και την «σύγχρονη Εκκλησία της Ελλάδος»
Ποιος «άγιος πατέρας» έχει το σθένος και την πίστη να αφήσει τις «αγορές και τα παζάρια» και να πει στον ΘΕΟ «την χρειάζομαι τη χάρη σου βρε μπαγάσα γιατί δεν υπήρξα κατεργάρης»
Ποιος ηλίθιος δεν μπορεί να καταλάβει τι τραβάει ένας ερωτευμένος νέος όταν τον εγκαταλείπει η αγαπημένη του συννεφούλα;
Παρέμβαση στο μάθημα τον Θρησκευτικών στα σχολεία πραγματοποίησε η Ιερά Σύνοδος, κόβοντας από τη διδασκαλία τραγούδια του Άσιμου, της… Ριάνα, ένα παραμύθι και μια γελοιογραφία του Economist.
Συγκεκριμένα, ο αρμόδιος για το ζήτημα και εισηγητής στη χθεσινή Σύνοδο του Ιερατείου μητροπολίτης Ύδρας Εφραίμ, ανέφερε ότι από τα νέα βιβλία του μαθήματος των Θρησκευτικών κόπηκαν:
– Το ινδιάνικο παραδοσιακό παραμύθι «Ο Άνεμος», με θέμα τον «Άνεμο» που απήγαγε την όμορφη κόρη ενός ινδιάνου φυλάρχου.
– Οι στίχοι από το «Ο Μπαγάσας» του Νικόλα Άσιμου (Ρε μπαγάσα, περνάς καλά εκεί πάνω…)
– Η «Συννεφούλα», του Σαββόπουλου
– Το τραγούδι «Umbrella» της Ριάνα
-Και μια γελοιογραφία του Economist που απεικόνιζε ένα πεδίο μάχης, ερείπια, νεκρούς και έναν επιζώντα που αναφέρει: «Όλα ξεκίνησαν με μια διαφωνία ποιανού ο Θεός ήταν πιο ειρηνικός, καλοσυνάτος και συγχωρητικός»
Πέρα από όλα αυτά, στους μαθητές της Α’ Γυμνασίου τονίζεται ότι η γιόγκα δεν είναι γυμναστική αλλά θρησκευτική πρακτική.
Προβληματισμό πάντως προκαλεί, τόσο σε επίπεδο εκπαιδευτικής κοινότητας όσο και κοινωνίας, ο τρόπος με τον οποίο αποφασίζεται το περιεχόμενο της ύλης των σχολικών βιβλίων και κυρίως το ίδιο το γεγονός της παρέμβασης της Ιεράς Συνόδου στην εκπαιδευτική διαδικασία.
Αφήνω πίσω τις αγορές και τα παζάρια
θέλω να τρέξω στις καλαμιές και τα λιβάδια
να ξαναγίνω καβαλάρης, και ξαναέλα να με πάρεις, ουρανέ
Για δεν υπήρξα κατεργάρης
και την χρειάζομαι τη χάρη σου μωρέ
Ρε μπαγάσα, περνάς καλά κει πάνω
μιάν ανάσα γυρεύω για να γιάνω
Δεν το πιστεύω να με χλευάζεις
σαν σε χαζεύω δε χαμπαριάζεις
πρότεινε μου κάποια λύση
δε θα σου παρακοστίσει
και θα σου φτιάχνω τραγουδάκια
με τα πιο όμορφα στιχάκια στο ρεφρέν
για το χαμένο μου αγώνα
που τ’ αστεράκια μείναν μόνα να τον κλαιν
Αφήνω πίσω το σαματά και τους ανθρώπους
έχω χορτάσει κατραπακιές και ψάχνω τρόπους
Πως να ξεφύγω από τη μοίρα
κι έχω μέσα μου πλημμύρα ουρανέ
για δεν υπήρξα κατεργάρης
και θα το θες να με φλερτάρεις γαλανέ
Ρε μπαγάσα, περνάς καλά κει πάνω
κάνε πάσα καμιά ματιά και χάμω
Κει που κοιμάσαι και αρμενίζεις
ξάφνου αστράφτεις και μπουμπουνίζεις
κι ότι σου ‘ρθει κατεβάζεις
μη θαρρείς πως με ταράζεις
Γιατί σου φτιάχνω τραγουδάκια
με τα πιο όμορφα στιχάκια στο ρεφρέν
για το χαμένο μου αγώνα
που τ’ αστεράκια μείναν μόνα να τον κλαιν
Είχα, είχα μια αγάπη, αχ καρδούλα μου,
που ‘μοιαζε συννεφάκι, συννεφούλα μου.
Σαν συννεφάκι φεύγει ξαναγυρνάει
μ’ αγαπά τη μια την άλλη με ξεχνάει.
Κι ένα βράδυ κι ένα βράδυ βράδυ αχ καρδούλα μου
διώχνω ξαφνικά τη συννεφούλα μου.
Δεν αντέχω, δεν αντέχω άλλο πια να με γελάει
μ’ αγαπάει τη μια την άλλη με ξεχνάει.
Κι έρχεται ο Απρίλης αχ καρδούλα μου
να κι ο Μάης. Ο Μάης συννεφούλα μου.
Δίχως, δίχως τραγούδι, δάκρυ και φιλί
δεν είναι άνοιξη φέτος αυτή.
Συννεφούλα, συννεφούλα να γυρίσεις σου ζητώ
και τριγύρνα μ’ όσους θέλεις κάθε βράδυ.
Δεν αντέχω, δεν αντέχω άλλο να ‘μαι μοναχός
μ’ αγαπάς τη μια κι ας με ξεχνάς την άλλη.
