Στα παιδιά μας…
Στίχοι: Νίνα Ναχμία
Μουσική: Κώστας Χατζής
–
Πες μου τι κάνεις στα
μπαράκια και στα πάμπ
εσύ που έπρεπε την πέτρα
να την στύβεις
Στα ανούσια παρτάκια με τις βαμ
τον καημό σου στα σφηνάκια να τον πνίγεις
το ξέρω εντάξει πήρες μάστερ ντοκτορά
οι γέροι σου έκαναν θυσίες να τα μάθεις
όμως κανένανε αυτό δεν αφορά
αν είσαι λόγιος, εργάτης ή μανάβης
Τώρα ψάχνεις για δουλειά μα πού δουλειά
δεν έχεις μέσον δεν μπορείς κατάλαβε το
ακόμα παίρνεις απ΄ τους γέρους σου ψιλά
κουτσά στραβά για να τη βγάλεις πάλι φέτος
Όμως το αύριο αργεί πολύ αργεί
το ΔΝΤ σε έχει για πάντα χρεωμένο
εσύ και του παιδιού σου το παιδί
θα έχει μέλλον διαρκώς αποθηκευμένο
Μέσα σου κι η ντροπή σαν τη φωτιά
που τα ταΐζει η απονιά όσων κυβερνάνε
ξέχνα διπλώματα και πιάσε το γκαζμά
οι νέοι φύγανε κι οι γέροι μας πεινάνε
Κάποια μέρα λοιπόν ένα στέκι τρελών
θα΄ ναι η ζωή απ΄ τα λάθη πολλών
κάποια μέρα λοιπόν που θα είμαι απών
θα΄ ναι κι εδώ μια πατρίδα τρελών
Κλέφτες θα΄ ναι οι νόμοι
όπλων η συγνώμη
χήρα η αγάπη
κι όλα γύρω στάχτη
Είπα μια μέρα θα φύγω κι εγώ
με ένα καράβι στην άκρη θα πάω
του κόσμου, του κόσμου, του κόσμου
Είπα μια άλλη πατρίδα θα βρω
που κάθε του νόμος δεν θα΄ ναι
εχθρός μου εχθρός μου εχθρός μου
Μα ποιος κυβερνάει ετούτη τη χώρα
πες μου πατριώτη αν ξέρεις κι εσύ
που είσαι πολίτης του 2000
και κανείς για σένα δεν θα έχει νοιαστεί.
