Να ξεκινάς πάντα από τα απλά…

Ξαφνικά κόλλησε το pc μου. Δεν δεχόταν καμία εντολή. Δεν έχω αρχίσει ακόμα να ανησυχώ. Του κάνω μια επανεκκίνηση σίγουρος ότι θα δουλέψει μετά. Τίποτα όμως. Αρχίζω και βγάζω από πάνω του διάφορα που έχω βάλει με usb μήπως κάποιο από αυτά το κολλάει.
Τίποτα και πάλι. Προσπαθώ μήπως το βάλω να κάνει εκκαθάριση στους ιούς μήπως με έχει χτυπήσει κανένας.
Τίποτα και πάλι. Προσπαθώ να μην ανεβάσω σφυγμούς. Ούτε και αυτό το καταφέρνω.
Αρχίζω και παίρνω τηλέφωνα σε πιο ειδικούς.
Θέλεις format, σε χτύπησε ιός.
Άντε πάλι θα χάσω κανένα τριήμερο.
Παρακαλώ έναν φίλο να έρθει από το σπίτι.
Έρχεται.
Κάθεται μπροστά από το pc. Κάνει μια δυο προσπάθειες να ανοίξει κάποιον φάκελο.
Με κοιτάει γελώντας.
Πνίγομαι από τα γέλια και εγώ.
Καταλάβαμε ποιο ήταν το πρόβλημα.
Το πιο απλό.
Είχε χαλάσει το ποντίκι…

Ανατύπωση από:  http://wp.me/phlWJ-126